جراحی میومکتومی یک روش جراحی است که برای از بین بردن یا برداشتن یک میوم در رحم استفاده میشود. میومها تودههای خوشخیمی هستند که از سلولهای عضلات صاف رحم تشکیل شدهاند و ممکن است در داخل رحم یا در دیواره خارجی آن قرار بگیرند.
میومکتومی چیست؟
عمل میومکتومی یک روش جراحی است که برای برداشتن یا از بین بردن فیبروم رحم استفاده میشود. فیبروم یا همان میوم ها، تودههای خوشخیمی هستند که از سلولهای صاف رحم تشکیل شدهاند و ممکن است در داخل و یا در دیواره خارجی آن قرار بگیرند. معمولاً زیر بیهوشی عمومی انجام میشود و ممکن است به صورت باز (با برش در شکم)، لاپاروسکوپی (با استفاده از دوربین و ابزارهای کمینه تهاجمی) یا روباتیک (با استفاده از رباتهای جراحی) انجام شود.
هدف اصلی میومکتومی، برداشتن فیبروم ها و در عین حال، حفظ رحم است. این عمل جراحی میتواند برای کاهش علائم و عوارض مربوط به میوم ها مانند: درد شدید، قاعدگی نامنظم، خونریزی شدید و اختلال در باروری مفید باشد. پس از جراحی بیماران معمولا بهبودی چشمگیری در علائم خود مشاهده کرده و می توانند به زودی به فعالیتهای روزمره خود بازگردند.
در برخی موارد، درمان فیبروم می تواند شامل برداشتن رحم (هیسترکتومی) باشد. برخلاف عمل میومکتومی، زنانی که تحت هیسترکتومی قرار می گیرند دیگر نمی توانند باردار شوند.
خروج فیبروم از رحم
روش های انجام عمل میومکتومی
میومکتومی را می توان با روش های مختلفی انجام داد که در ادامه آنها را توضیح داده ایم:
میومکتومی-هیستروسکوپی
در این روش، هیستروسکوپ که یک لوله ظریف و باریک است، از مجرای واژن وارد رحم می شود. بنابراین، میوم ها بدون نیاز به برش در شکم از داخل رحم برداشته میشوند. پزشک با استفاده از ابزارهای کم تهاجمی میوم ها را تکه تکه کرده و سپس با استفاده از ابزارهای جراحی دیگر، آن ها را خارج می کند.
ناگفته نماند که این روش، برای انواع محدودی از فیبروم ها قابل استفاده است. به همین دلیل ابتدا باید توسط متخصص زنان و زایمان بررسی شوید تا نوع دقیق و سایر جزییات مربوط به فیبروم های شما مشخص شود.
لاپاراسکوپی
در این روش، چندین برش کوچک در شکم انجام میشود و یک دوربین کوچک به نام لاپاروسکوپ و ابزارهای کم تهاجمی دیگر از طریق این برشها وارد شکم میشوند. سپس فیبروم ها با استفاده از این ابزارها برداشته میشوند. این روش عموماً به جراحیهای کوچکتر، میومهای کوچک تا متوسط و بیرونی، و برای بیمارانی که به بازگشت سریع تراکم خون یا عفونت حساس هستند، مناسب است. برای بیشتر بیماران دوره نقاهت میمومکتومی لاپاراسکوپی بسیار کوتاه است.
لاپاراتومی
در این روش، یک برش در شکم انجام میشود تا به رحم دسترسی داشته باشیم. سپس میومها از رحم جدا شده و برداشته میشوند. این روش برای میوم های بزرگ یا چندتایی مناسب است. مزیت این روش این است که جراح مستقیماً روی فیبروم ها کار میکند و به آن ها دسترسی بهتری دارد. با این حال، به دلیل بریدگی بزرگ در شکم ممکن است زمان نقاهت و بهبودی بیشتری مورد نیاز باشد.
لاپاراتومی برای از بین بردن فیبروم های بزرگ، متعدد و یا فیبروم هایی که در عمق دیواره رحم رشد کرده اند، در نظر گرفته می شود. همچنین برای ترمیم و اصلاح مشکلات ادراری یا روده ای بدون ایجاد آسیب به اندام، معمولاً به لاپاراتومی نیاز است.
روش استفاده شده به موارد زیر بستگی دارد:
- علائم
- اندازه
- محل
- تعداد فیبروم ها
مزایا انجام میومکتومی
میومکتومی درد لگن و خونریزی ناشی از فیبروم را کاهش می دهد.
میومکتومی تنها روش درمان فیبروم است که ممکن است شانس شما را برای بچه دار شدن بهبود بخشد. شناخته شده است که به نوع خاصی از فیبروم کمک می کند که به آن فیبروئید زیر مخاطی می گویند. اما به نظر نمی رسد که با هر نوع فیبروئید شانس بارداری را بهبود بخشد
بعد از میومکتومی، ممکن است برای زایمان به سزارین نیاز باشد. این تا حدی به محل برش میومکتومی بستگی دارد.
عوارض میومکتومی
- عفونت رحم، لوله های رحمی یا تخمدان ها (عفونت لگن) ممکن است رخ دهد.
- از بین بردن فیبروم در عضله رحم (فیبروم داخل بافتی) ممکن است باعث ایجاد بافت اسکار شود.
- در موارد نادر، ایجاد زخم در برش رحم ممکن است باعث ناباروری شود.
- در موارد نادر، آسیب هایی به مثانه یا روده ، مانند انسداد روده، ممکن است رخ دهد.
- در موارد نادر، ممکن است در اواخر بارداری پر خطر یا در حین زایمان، جای زخم های رحم باز شود (پاره شود).
- در موارد نادر، ممکن است در حین انجام میومکتومی به برداشتن رحم نیاز باشد. اگر برداشتن فیبروم باعث خونریزی شدید شود که نمی توان بدون انجام عمل جراحی برداشتن رحم متوقف شد ، این اتفاق می افتد.
تفاوت بین میومکتومی و هیسترکتومی چیست؟
میومکتومی فقط فیبروئیدها را برطرف می کند و رحم را در جای خود قرار می دهد. این روش به شما امکان می دهد بارداری های آینده داشته باشید. دوره ها بر می گردند، اما امیدوارم سبک تر از قبل از برداشتن فیبروم باشد. این احتمال وجود دارد که فیبروم های جدید ایجاد شود. خود جراحی اغلب بیشتر از عمل جراحی برداشتن رحم به طول می انجامد و اغلب با میومکتومی خون از دست می رود.
هیسترکتومی غالباً توسط زنانی انتخاب می شود که فرزندآوری خود را به پایان رسانده اند و نمی خواهند در آینده پریود شوند. گزینه های مربوط به انتخاب هیسترکتومی شامل این است که آیا می توان دهانه رحم یا تخمدان را برداشت. مسیر هیسترکتومی ممکن است از طریق واژن، شکم یا لاپاراسکوپی باشد (روش کم تهاجمی با استفاده از برش های کوچک روی شکم)
آمادگی قبل از جراحی میومکتومی
قبل از انجام عمل جراحی، پزشک ممکن است برای کاهش اندازه فیبرومها و راحتتر برداشتن آنها، برای بیمار دارو تجویز کند.
آگونیست های هورمون آزاد کننده گنادوتروپین، مانند لوپرولید (لوپرون)، داروهایی هستند که تولید استروژن و پروژسترون را مسدود می کنند. بنابراین پریود های بیمار برای مدتی متوقف می شود. پس از قطع مصرف این داروها، دوره قاعدگی برمی گردد و بارداری امکان پذیر خواهد بود.
در جلسه ویزیت با پزشک خود، حتما درباره اینکه قصد بارداری در آینده را دارید یا خیر صحبت کنید. مطمئن شوید که در مورد آمادگی ها و آنچه قرار است در طول جراحی اتفاق افتد، آگاهی دارید.
ممکن است برای اطمینان از سلامت کافی برای جراحی به آزمایشاتی نیاز داشته باشید. پزشک بر اساس فاکتورهای خطر شما تصمیم می گیرد که چه آزمایش هایی باید انجام شود. این موارد می تواند شامل موارد زیر باشد:
- آزمایش خون
- نوار قلب
- اسکن امآرآی
- سونوگرافی لگن
در مورد هر دارویی که مصرف می کنید، از جمله ویتامین ها، مکمل ها و داروهای بدون نسخه، حتما به پزشک خود اطلاع دهید. زیرا برخی از داروها به دلیل شرایطی که در وضعیت خون و بدن ایجاد می کنند، لازم است مدتی قبل از عمل متوقف شوند. از پزشک خود بپرسید که چه داروهایی را باید قبل از جراحی قطع کنید و چه مدت باید از مصرف آنها اجتناب کنید.
اگر سیگار می کشید، شش تا هشت هفته قبل از جراحی، آن را ترک کنید. سیگار کشیدن می تواند روند بهبودی شما را کند کند و همچنین خطر بروز حوادث قلبی عروقی را در طول جراحی افزایش دهد.
نکات مهم در مورد جراحی میومکتومی
- مدت زمانی که ممکن است در بیمارستان بگذرانید متفاوت است.
- هیستروسکوپی یک روش سرپایی است.
- لاپاراسکوپی ممکن است یک عمل سرپایی باشد یا ممکن است به 1 روز ماندن نیاز داشته باشد.
- لاپاراتومی به مدت متوسط 1 تا 4 روز نیاز دارد.
- زمان بهبودی به روش استفاده شده برای میومکتومی بستگی دارد:
- برای بهبودی هیستروسکوپی از چند روز تا 2 هفته زمان لازم است.
- لاپاراسکوپی به 1 تا 2 هفته زمان نیاز دارد.
- لاپاراتومی به 4 تا 6 هفته زمان نیاز دارد.
خلاصه مطلب
هنگام تلاش برای باردار شدن پس از میومکتومی از آن جا که فیبروم ها می توانند دوباره رشد کنند، بهتر است سعی کنید هرچه زودتر از عمل میومکتومی باردار شوید و این کار را با خیال راحت انجام دهید و بهبودی شما از عمل جراحی کامل شود.
وقتی برش هایی از دیواره رحم برای از بین بردن فیبروم ایجاد شده باشد، ممکن است بارداری در آینده تحت تأثیر قرار گیرد. گاهی اوقات مشکلات جفت مانند جفت ابروپسیو یا جفت جسم افزایش می یابد. در حین زایمان ممکن است رحم عملکرد طبیعی نداشته باشد و همین امر زایمان سزارین را ضروری می کند.
در موارد نادر، جراحی برداشتن رحم مورد نیاز است که جراحی نشان می دهد رحم بیش از حد از فیبروئیدها رشد کرده است تا یک میومکتومی ایمن انجام شود.
